സമൂഹത്തെ പ്രീതി പെടുത്താന്‍ ആണെങ്കില്‍ പേന എടുക്കാതെ ഇരിക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് പറഞ്ഞ ധീര എഴുത്ത് കാരി മാധവികുട്ടിയ്ക്ക്

Friday, September 28, 2012

ഉറക്കം

നന്മയില്‍ മയങ്ങി 
നന്നായുറങ്ങി 
നെഞ്ചിലെ ചൂടില്‍ 
ഇണചേര്‍ന്നുറങ്ങി 
ഇരുളിലെ മഴയില്‍ 
ഇഴചേര്‍ന്നുറങ്ങി 
കിനാക്കളില്‍ പുല്‍കി 
സ്നേഹിച്ചുറങ്ങി 
പുലരിയില്‍ പുലരാന്‍ 
മോഹിച്ചുറങ്ങി 

നന്മയില്‍ മയങ്ങി 
നന്നായുറങ്ങി :-)

Wednesday, September 26, 2012

വൈകി വന്ന പ്രണയം


പ്രണയം -അസ്ഥികോച്ചുന്ന തണുപ്പായി
അവന്‍റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടില്‍ അതലിയിക്കാന്‍
അവള്‍ ശ്രമിച്ചു വിഫലയായി..

പുലരി പുലരുംമുന്‍പേ പുലര്‍ന്നവള്‍ എഴുതി

"എന്നിലെ പ്രണയത്തെ തിരിച്ചെടുത്ത്
എന്‍റെ ഉറക്കത്തെ തിരിച്ചു തരൂ..."

*******************************
സില്‍സില കാലടി

Tuesday, September 25, 2012

പെണ്ണുകാണാന്‍ പോകുന്നവരെ ഇതിലെ ഇതിലെ..


പേരു കേട്ട തറവാട്ടില്‍ ജനിച്ചു എന്നതല്ലാതെ , കണ്ണെടുക്കാത്ത സൌന്ദര്യമോ , കാര്യ പ്രാപ്തിയുള്ള ഏട്ടന്മാരോ ഇല്ലായിരുന്നു അവള്‍ക്കു. സ്വന്തം നിലയില്‍ പേര് കേള്‍പ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് _ ആരെയും കൂസാത്ത ,നട്ടെല്ലും ചങ്കുറപ്പും ഉള്ളവള്‍ ആണെന്ന് .പക്ഷെ ഇത് ബാങ്കിലെ വാച്ച് മാന്‍ പോസ്റ്റിനുള്ള അപേക്ഷ അല്ല , വിവാഹ മാര്‍ക്കറ്റ്‌ ആണ്.പുരോഗമന വാദിയായ വാപ്പയും , ആവശ്യത്തില്‍ കുറവ് മത പഠനവും അവളെ രണ്ടാം തരക്കാരി ആക്കി അവിടെ.

കൂടാതെ അവളുടെ മുടിഞ്ഞ സിംഗിള്‍ ലൈന്‍ പ്രേമം എട്ടുനിലയില്‍ പൊട്ടി സുല്ലിട്ടിരിക്കുന്ന സമയവും.കുടുംബത്തിലെ പല പ്രാധാന സുന്ദരികളും എല്ലാം തികഞ്ഞിട്ടും ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി പുര നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു . എല്ലാം കൂടി അവളുടെ ഉമ്മയുടെ നെഞ്ചിലെ തീ അലിക്കത്തിച്ചു. മെല്ലെ മെല്ലെ അത് അവളിലെക്കും പടര്‍ന്നു.അങ്ങിനെ ആണ് ഫൈനല്‍ ഇയര്‍ ആയിട്ട് മതി വിവാഹാലോചനകള്‍ എന്ന് പറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന അവള്‍ മൂന്നാം വര്ഷം തന്നെ അതിനു മൌനാനുവാദം കൊടുത്തത്.

വര്‍ഷങ്ങള്‍ ആയി  പാര്‍ടി പത്രം വന്നിരുന്ന ആ വീട്ടില്‍ അങ്ങിനെ ഞായറാഴ്ചകളില്‍ മാത്രം മാധ്യമം വന്നു തുടങ്ങി. രാവിലെ പത്രം വന്നാല്‍ മാട്രിമോണിയല്‍ പേജ് നോക്കി വിളിക്കാനുള്ളവരെ മഷി പെന്നുകൊണ്ട് അടയാളം ഇട്ടിട്ടേ ആ വീട്ടില്‍ അന്ന് അടുപ്പുകൂടെ പുകഞ്ഞിരുന്നുള്ള് .

ഇതിനിടക്ക്‌ "പുര നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന പെണ്‍കുട്ട്യോള്‍ ഉണ്ടോ " എന്ന് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു നടക്കുന്ന ചില അത്തറുപൂശി കളുടെ കണ്ണിലും അവള്‍ പെട്ടു. വെളുക്കനെ ഉള്ള ചിരി, എണ്ണക്കറുപ്പിനെ തോല്‍പ്പിക്കുന്ന ടൈ തേച്ച മുടി, പളപളാ മിന്നുന്ന ഉടുപ്പ്, പൊടീ പറ്റാത്ത ചെരുപ്പ് , കയ്യില്‍ സ്വര്‍ണം തോല്‍ക്കുന്ന തിളങ്ങുന്ന വാച്ച് എന്നിവയില്‍ വലിയ കോമ്പ്രമൈസ് ചെയ്യാത്ത ആളുകള്‍ ആയിരുന്നു അന്നാട്ടിലെ ബ്രോക്കെര്‍മാര്‍ . കയ്യിലുള്ള ചെക്കന്മാരുടെ സ്റ്റാറ്റസ് അനുസരിച്ചു , മേല്‍ പറഞ്ഞ ഗുണങ്ങളില്‍ ഇച്ചിരി പോരം ഏറ്റക്കുറച്ചില്‍ ഉണ്ടായാല്‍ ആയി.

ഇല്ലാത്ത ഉയരം കൂട്ടി പറഞ്ഞും ഉള്ള പ്രായം കുറച്ചു പറഞ്ഞും ധല്ലാളുമാര്‍ അവരുടെ പണിയും  തുടങ്ങി : "കാണാന്‍ വരും മുന്പ് ചെക്കന്‍ പറയും ആനെയെ  വേണം ചേനെനെ വേണം, എന്ത് പിത്തന പറഞ്ഞിട്ടാനെങ്കിലും വന്നു കണ്ടു ഓന് പിടിച്ചാ പിന്നെ ഞമ്മള് കൈച്ച്ലായി ..ആദ്യം പറഞ്ഞതൊന്നും  അപ്പൊ ഓന്റെ മനസിലുണ്ടാകൂല"ഇതാണ് ചില്ലറ നുണകളെ സാലിഹ് ആകാന്‍ അവര്‍ കണ്ടെത്തുന്ന കാരണങ്ങള്‍.

അങ്ങിനെ എല്ലാരും കൂടെ  ചെക്കനെ തിരയല്‍ തകൃതിയായി നടക്കുകയാണ് . കണക്ഷന്‍ കിട്ടിയ അന്ന് മുതല്‍ ലോക്ക്   ചെയ്തു വെച്ചിരുന്ന ലാന്‍ഡ്‌ ഫോണ്‍ കീ പാടിന് പോലും അക്കാലങ്ങളില്‍ പരോള്‍ അനുവദിക്കപ്പെട്ടു.
ആറ്റി കുറുക്കി മാറ്റ് ഉരച്ചു നോക്കി അങ്ങിനെ അവളുടെ ആദ്യത്തെ പെണ്ണുകാണല്‍ ആയി. ചെക്കന്‍ ചാലിശേരിയില്‍ ഉള്ള ഒരു ദുബായിക്കാരന്‍ എന്‍ജിനീയര്‍ . ഒറ്റ മകന്‍. നാല് പെങ്ങന്മാര്‍ . നാലിനെയും കെട്ടി പൂട്ടി.. അടിപൊളി.,മലഞ്ചെരിവില്‍ ഉള്ള അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു ടാറിടാത്ത റോഡാണ് . ചെക്കന്റെ കാര്‍ ഇറക്കം ഇറങ്ങുമോ സംശയം. അത് കൊണ്ട് നാഷണല്‍ ഹൈ വെയില്‍ ഉള്ള ഉപ്പയുടെ അനിയന്റെ വീട്ടില്‍ വെച്ചാണ് പെണ്ണുകാണല്‍. ...

ചെക്കനും കൂട്ടരും  വന്നു. പതിവ് സിനിമ സ്റ്റൈല്‍ പെണ്ണുകാണല്‍.
"ഹരിയര്‍ ഉണ്ടോ?.."
"ഉണ്ട്"
എത്ര എന്ന് ചോദിക്കാഞ്ഞത് ഭാഗ്യം .

"നീളം ?"
" 5 .3 "
ചായയും ജിലേബിയും മടക്കും ആവശ്യത്തില്‍ കൂടുതല്‍ തിന്നു ഫോണ്‍ വിളിക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു അവര്‍ ഇറങ്ങി. പോകുന്ന പോക്കില്‍ അടുത്തുള്ള അങ്ങാടിയില്‍ ഇറങ്ങി ചെക്കന്റെ അമ്മാവന്‍ രണ്ടു  ചെറുനാരങ്ങ  വാങ്ങിച്ചു യാത്രയില്‍ വാള് വെക്കാതിരിക്കാന്‍  . കൂട്ടത്തില്‍ പെണ്ണിന്റെ ഫാമിലിയെ പറ്റി ഒരു അന്വേഷണവും നടത്തി . കടക്കാരന്‍ ചതിച്ചു . പെണ്ണിന്റെ വാപ്പയുടെ പുരോഗമന വാദത്തില്‍ തട്ടി ആ വിവാഹാലോചന എങ്ങോട്ടോ തെറിച്ചു

പിന്നെയും അവളുടെ വീട്ടിലെ  ഫോണ്‍ നിര്‍ത്താതെ ചിലച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
ആദ്യം ആദ്യം അവളും ഓടും ഫോണ്‍ എടുക്കാന്‍ , അടുക്കളയിലോ പറമ്പിലോ ഉള്ള ഉമ്മ ഓടി വരുമ്പോളേക്കും ഫോണ്‍ നിന്നുപോയാലോ. ആകാംഷയുടെ  കണ്ണുകളോടെ ,ഉമ്മ സംസാരിക്കുന്നത് ചുറ്റിപറ്റി നിന്ന് പിടിച്ചെടുക്കാന്‍ നോക്കും .
"ചെക്കന്‍ നാട്ടില്‍ ഇല്ല. അടുത്ത മാസം ലീവിന് വരും . ഉപ്പേം മാമനും വന്നു കുട്ടിയെ കണ്ടോട്ടെ ,ഇഷ്ട്ടായാ ചെക്കനു വരാലോ.." "ആയ്കോട്ടെ"
ഉപ്പക്കും മാമനും പിടിച്ചു. അടുത്ത സെക്ഷന്‍ ഉമ്മയും പെങ്ങന്മാരും "അതും ആയ്കോട്ടെ "
അതും ഓക്കേ.
അടുത്തത് ചെക്കന്‍.

അങ്ങിനെ രണ്ടാമത്തെ പെണ്ണ് കാണല്‍.
രാവിലെ കോളേജില്‍ പോകാന്‍ റെഡി ആകുകയാണ്. ചെക്കന്‍ എളാപ്പയുടെ വീട്ടില്‍ വരും.അത് വഴി കയറി പോകാം " ആയ്കോട്ടെ"
ചെന്ന് നോക്കുമ്പോ നല്ല സിമ്പ്ലന്‍ ചെക്കന്‍. ., വായില്‍ വിരലിട്ടാല്‍ കടിക്കില്ല.അവന്‍ ഒറ്റക്കാണ് വന്നിരിക്കുന്നത്. വായിച്ച പുസ്തകങ്ങള്‍ , സിനിമകള്‍ , പാട്ടുകള്‍ കവിതകള്‍ അങ്ങിനെ കൊറേ ഏറെ സംസാരിച്ചു.
കാലിക്കറ്റ്‌ ബീചിലൂടെ തോളില്‍ കയ്യിട്ടു പ്രണയിച്ചു നടക്കാന്‍ ഒന്നും കൊള്ളില്ലെങ്കിലും കുഴപ്പം ഇല്ല. കുറച്ചു ഇഷ്ട്ടങ്ങള്‍ ഒക്കെ സമാനം. അവന്റെ ഹാപ്പിയായുള്ള ആപോക്ക് കണ്ടപോളെ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു _ഇവന്‍ താന്‍ അവന്‍ എന്ന്. ചെറുതായി സോപ്നം കണ്ടു തുടങ്ങിയോ സംശയം. പക്ഷെ ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞു ഫോണ്‍ വന്നു " അവസാന ഘട്ട ഗുണ പരിശോധനയില്‍ വിജയം കാണാതെ ഈ ആലോചന തള്ളപ്പെട്ടു "

ചിറകു മുളക്കാന്‍ പോയ പ്രതീക്ഷകളെ അസ്തമിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് വിശ്രമിക്കുന്ന ആ ഫോണിനെ നോക്കി അവള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു. വിവാഹ സംബന്ധം അല്ലാത്ത മറ്റൊരു കാളുകളും വരാത്ത ആ വെറുക്കപെട്ട ഫോണിലേക്ക് അത് കൊണ്ട് തന്നെ പിന്നീടവള്‍ നോക്കിയില്ല.

വലിയ കോലാഹലങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും കടന്നുപോയി.
ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ ഫൈനല്‍ ഇയര്‍ ആണ്. കല്യാണം അത്രയ്ക്ക് ജോറായി നോക്കുന്നില്ല.  ഈ ഗുധാമിലേക്ക് ആദിവാസിപോലും വരാനിടയില്ലാത്തതിനാല്‍ എളാപ്പയുടെ നിര്‍ദേശ പ്രകാരം  ഹൈ വെയില്‍ ഉള്ള സ്ഥലത്ത് പുതിയ വീടിന്റെ പണി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.  പുരോഗമനത്തിന് എതിരായതിനാല്‍ അവളുടെ വാപ്പയ്ക്ക്‌ ഉള്ള വീട് വിട്ടു പുതിയ കോണ്‍ക്രീറ്റ് സൌധം പനിയുന്നതിനോട് അത്രയ്ക്ക് പ്രീതി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അങ്ങിനെ വീട് പണിയും മോളെ കെട്ടിക്കലും ഏട്ടനില്‍ നിന്നും എളാപ്പ മൊത്തമായി  ഏറ്റെടുത്തു,

ഏഴാം സെമെസ്റ്റെര്‍ പരീക്ഷ കാലം. എല്ലാം മറന്നു പുസ്തകത്തിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു അവള്‍.. ,ഉമ്മ മാത്രം ഞായറാഴ്ചകളില്‍ രാവിലെ പതിവുപോലെ പത്രത്തില്‍  സുജൂദ് ചെയ്തു .
ആറടി ഉയരം, സുമുഖന്‍ ,സുശീലന്‍ സാമ്പത്തിക ഭദ്രത ഉള്ള കുടുംബം.വിദേശത്ത് എന്‍ജിനീയര്‍ അടുത്ത മാസം നാട്ടില്‍ വരുന്നു. ദീനിയായ പെണ്ണ് വേണം എന്ന് എടുത്തു പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അപ്പൊ പുരോഗമന ക്കാര്‍ക്കും സ്കോപ് ഉണ്ട്. അപ്പൊ തന്നെ ഫോണ്‍ എടുത്തു വിളിച്ചു. ചെക്കന്റെ വാപ്പയാണ് ലൈനില്‍  .മൂപ്പരോട് കാര്യം പറഞ്ഞു.
"അന്വേഷിചോളൂ ഞങ്ങളെ പറ്റി എന്നിട്ട് ബോധിച്ചാല്‍ മോന്‍  വന്നാല്‍ വിളിക്കു, അതിനു മുന്പ് വാപ്പ ഉമ്മ അങ്ങിനെ ഉള്ള കാണലുകള്‍ വേണ്ട. കുട്ടിക്ക് പരീക്ഷയാണ് അവള്‍ സമ്മതിക്കില്ല. . "

" ശരി മോന്‍  ജനുവരിയില്‍ വരും.വിളിക്കാം..നമ്പര്‍ ?"


ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നു പോയി. തീരെ അപ്പ്രതീക്ഷിതമായി ആ നാടിനെ മൊത്തത്തില്‍ ദുഖത്തില്‍ ആക്കി ഓരു ലോറി അപകടത്തില്‍ അവളുടെ എളാപ്പ മരണപ്പെട്ടു. ഇതറിയാതെ അപകടം നടന്നു രണ്ടാം ദിവസം വൈകീട്ട് മകന്‍ നാട്ടില്‍ വന്ന വിവരം പറയാന്‍ ആ ഉപ്പ വിളിച്ചു. ഉടനെ ഒരു പെണ്ണുകാണല്‍ ഒന്നും ഉള്‍കൊള്ളാനുള്ള കരുത്ത് ഇല്ലാത്ത  അവളുടെ ഉമ്മ ആ മനുഷ്യനോട് കുടുംബത്തില്‍ നടന്ന ദുരന്തത്തിന്റെ വിവരം പറഞ്ഞു കരഞ്ഞു.
പക്ഷെ രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞു അവര്‍  വീണ്ടും വിളിച്ചു.

"മകന് ലീവ് ഇല്ല. മരണം , വിവാഹം ഒക്കെ നമ്മുടെ കയ്യില്‍ ആണോ. ആരും അറിയാതെ അവന്‍ ഒന്ന് വന്നു കണ്ടോട്ടെ"

ആകെ തകര്‍ന്നിരിക്കുന്ന  എളാമയുടെ ശുശ്രൂഷയും കാര്യങ്ങളും ആയി അവള്‍ അവരുടെ വീട്ടില്‍ ആണ്.

" അത് സാരമില്ല. മോനും പെങ്ങളും വൈകീട്ട് അങ്ങോട്ട്‌ വരും. മരണ വീടല്ലേ പലരും കാണുമല്ലോ.. മകളുടെ കൂട്ടുകാര്‍ ആണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ മതി." അങ്ങിനെ ഫോണ്‍ വെച്ചു.



രണ്ടു മൂന്ന് കൊല്ലത്തേക്ക്‌ കല്ലിയാണമേ വേണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടുകാരുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ചു തന്റെ ഒറ്റയാന്‍ ജീവിതം ആഘോഷിക്കുകയായിരുന്നു  അവന്‍
പ്രായം ഇരുപത്തോന്പതു . പ്രവാസി ആയതില്‍ പിന്നെ ആദ്യം ആയാണ് നാട്ടില്‍ വരുന്നത്. വരുന്ന വരവില്‍ തന്നെ കഴുത്തില്‍ കുരുക്കിടാന്‍ അവന്‍ അറിയാതെ വീട്ടുകാര്‍ ആണ് പത്രത്തില്‍ പരസ്യം നല്‍കിയത്. പരസ്യം കണ്ടു വന്ന ആലോചനകളില്‍ വീട്ടുകാര്‍ കണ്ടു ബോധിച്ച പെണ്‍കുട്ടികളുടെ ഫോട്ടോയും സങ്കടിപ്പിച്ചു  മകന്‍ വരാന്‍ കാത്തിരിക്കുകയാണ് ആ വീട്ടുകാര്‍.


മര്യാദക്ക് ഒന്ന് നോക്കുകപോലും ചെയ്യാതെ  തന്നെ ഫോട്ടോകള്‍ ഒക്കെ അവന്‍ തള്ളി. ഇനി ഇപ്പൊ ഫോട്ടോ ഇല്ലാത്ത ഒരു കുട്ടി ഉണ്ട്. അവളെ പോയി കണ്ടേ പറ്റു. വീട്ടുകാരുടെ നിര്‍ബന്ധത്തിനു മുന്‍പില്‍ മുട്ട് കുത്തി അങ്ങിനെ അനിയത്തിയേം കൂട്ടി ഇറങ്ങിയതാണ് ആദ്യത്തെ പെണ്ണ് കാണലിന് .


മരണം നടന്നു ഒരാഴ്ച തികയുന്നെ ഉള്ളു. ആ വീട്ടിലേക്കാണ് യാതൊരു കോമണ്‍ സെന്‍സും ഇല്ലാതെ പെണ്ണുകാണാന്‍ പോകുന്നതെന്ന് അവനു അറിയില്ല. സ്ഥലത്തെത്തി ഗേറ്റ് കടക്കുമ്പോള്‍ വരുന്നവരുടെയും പോകുന്നവരുടെയും ആള്‍കൂട്ടം കണ്ടു സംശയിച്ചപ്പോള്‍  ആണ് അനിയത്തി കാര്യം  പറയുന്നത്. പെണ്ണുകാണാന്‍ പറ്റിയ ബെസ്റ്റ് സിറ്റുവേഷന്‍ . വരുന്നവരുടെ കൂടെ അവരും കയറി സോഫയില്‍ ഇരുന്നു. എല്ലാര്‍ക്കും കൊടുക്കുന്ന കൂട്ടത്തില്‍ അവര്‍ക്കും കിട്ടി നാരങ്ങ വെള്ളം. അവാര്‍ഡ്‌ പടം പോലെ സ്മശാന മൂകമായ അന്തരീക്ഷം.

അവള്‍ യാതൊരു മുന്നൊരുക്കങ്ങളും ഇലാതെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആണ് ഉമ്മവന്നു പത്രത്തില്‍ കണ്ട പയ്യനും അനിയത്തിയും വന്ന കാര്യം പറയുന്നത്. കൊക്കെത്ര കുളം കണ്ടതാ , തീരെ പകക്കാതെ അവള്‍ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. " എന്നാ വന്നത്.. ലീവ് എത്രയുണ്ട് " എന്നന്വേഷിച്ചു. കഴിഞ്ഞു പെണ്ണ് കാണല്‍. .
വെള്ളം കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞതും തിരക്കുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു അവന്‍ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങിഅനിയത്തി അവളെ ഒന്നും കൂടെ കാണാന്‍ അകത്തേക്കും .പത്തന്‍പത് കിലോ മീറ്റര്‍ കാര്‍ ഓടിച്ചു ആദ്യത്തെ  പെണ്ണ് കാണലിനു വന്നു പണി കിട്ടിയ ജാള്യതയോടെ  ഷൂ വിന്റെ ലെയിസ് കെട്ടുകയാണ് അവന്‍. .
വിളിച്ചു വരുത്തി ആ ജെന്റില്‍ മാനെ ആക്ഷേപിച്ചോ..?

ആളുകളുടെ  ബഹളത്തില്‍  അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്അവള്‍  അവനോടായി പറഞ്ഞു." ഒന്നും വിചാരിക്കരുത്.. ഇവിടത്തെ സിറ്റുവേഷന്‍ ഇങ്ങിനെ ആയതു കൊണ്ടാണ് "

വിവാഹത്തെ പറ്റി ചിന്തപോലും ഇല്ലാതെ വീട്ടുകാരെ പറ്റിച്ചു നടന്നിരുന്ന അവന്‍ തിരിച്ചുള്ള യാത്രയില്‍ മുഴുവന്‍ നിശബ്ദനായി.അന്ന് ആ സമയത്ത് അങ്ങിനെ ഒരു ടയലോഗ് അടിക്കാന്‍ തോനിപ്പിച്ച വിധിയോട് പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ അവരൊരുമിച്ച് നന്ദി പറഞ്ഞു..




Saturday, September 8, 2012

അപ്പി പറഞ്ഞ കഥ


ഈവയുടെ ഒന്നാം പിറന്നാളിന് നാല് ദിവസം മുന്‍പാണ് അപ്പിയും ഷൈജുവും സാജിദ് ഇന്‍റെ കൂടെ ബംഗ്ലൂരില്‍ നിന്നും അരീകൊടെ വീട്ടില്‍ വന്നത്. തലേന്ന് രാത്രി പുറപ്പെടും മുന്പ് വിളിച്ചപോളും കൂടെ ആരെങ്ങിലും ഉള്ളതായി സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല. രാവിലെ വന്നു കയറുമ്പോള്‍ 
പൂര്‍വാശ്രമത്തിലെ ആത്മ മിത്രം ഷൈജുവും കൂടെ കിളിപോലുള്ള അപ്പിയും .ഏതൊരു ഭാര്യയേയും പോലെ എന്‍റെ നെഞ്ചും ചെറുതായി ഒന്ന് പിടഞ്ഞു ആ സുന്ദരിക്കുട്ടിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ 

പ്രവാസിയായുള്ള വനവാസ കാലത്തിനു മുന്‍പ്‌ ബംഗ്ലൂരില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന മനസാക്ഷി സൂക്ഷിപ്പുകാരന്‍ ആണ് ഷൈജു ഫ്രാന്‍സിസ്. അഞ്ചു വര്ഷം മുന്‍പ്‌ ടാറ്റാ ബൈ ബൈ പറഞ്ഞു പിരിഞ്ഞതില്‍ പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം മുന്‍പാണ് അപ്പ്രതീക്ഷിതമായി വീണ്ടും കാണുന്നത് . കൂടെ ഉള്ളത് മാമന്റെ മകള്‍ അല്ഫോന്സ . ഡിഗ്രി ഫസ്റ്റ് ഇയര്‍ ഇന് പഠിക്കുന്നു . ഈവയുടെ പിറന്നാളിന് ജോളിയാക്കാന്‍ വന്നതാണ് എന്നൊക്കെ സാജിദ് ഒറ്റ ശ്വാസത്തില്‍ പറഞ്ഞു തീര്‍ത്തു.

എങ്കിലും ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങള്‍ എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ കിടന്നു കറങ്ങി. 

സത്യത്തില്‍ എന്‍റെ ചോദ്യങ്ങളെ അസ്താനത്താക്കുന്ന , ബാറ്റോന്‍ ബോസ്സിന്റെ നോവലുകളെ വെല്ലുന്ന ഉത്തരങ്ങള്‍ ആയിരുന്നു എന്നെ കാത്തിരുന്നത് ..




അപ്പിയുടെ വീട് കര്‍ണാടകയിലെ ഉടുപ്പി ജിലയില്‍ ഹോന്നാവര്‍ എന്നാ സ്ഥലത്താണ്. ഹോന്നാവര്‍ ഒരു കാടാണ് . കാടിനുള്ളില്‍ അളന്നു തിട്ടപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലാത്ത  ഏകദേശം അറുപതു ഏക്കറോളം സ്ഥലം . അതിനുള്ളില്‍ ആണ് അപ്പിയുടെ വീട്.

ഇടുക്കിയിലെ ഏതോ ഹൈ റെന്ജ് കാരന്‍ ആണ് അപ്പിയുടെ അപ്പന്‍ ,അമ്മ വയനാട്ട് കാരി. അത്രയ്ക്കൊന്നും ഗതിയില്ലാത്ത അക്കാലത്ത് ,അച്ചായന്മാര്‍ കൂട്ടത്തോടെ വടക്കന്‍ കേരളത്തിലെ ഫല പൂയിഷ്ട്ടമായ ഇടങ്ങളിലേക്ക് കുടിയേറിയപ്പോള്‍ , നല്ല മനക്കരുത്തും മെയ്ക്കരുത്തും ഉള്ള അപ്പിയുടെ അച്ചന്‍ കുറച്ചും കൂടി സഞ്ചരിച്ചു കര്‍ണാടകയില്‍ എത്തിയതാണ്.
ചങ്കുറപ്പുള്ള ആണിന്റെ കൂട്ടുള്ളപ്പോള്‍ , പൊതുവേ പേടിത്തൂറികളും ദുര്‍ബലരും  ആയ സ്ത്രീകളും ആത്മവിശ്വാസികള് ആകുമല്ലോ. യാതൊരു പുനര്ചിന്തയും ഇല്ലാതെ സ്വന്തം നാടും വീടും വിട്ടു ആ ഭാര്യയും ടിയാന്റെ കൂടെ കാട് കയറി.

അതിരുകളോ മതിലുകളോ ഇല്ല. ഒന്ന് ആര്‍ത്തു വിളിച്ചാല്‍ പോലും ആരും കേള്‍ക്കില്ല. പുഴയില്‍ വെള്ളം കൂടിയാല്‍ അക്കരെ പോകാന്‍ പറ്റില്ല. അങ്ങിനെ ഉള്ള കാട് . അതിനുള്ളില്‍ നാല് മതിലുകളും മേല്‍കൂരയും ഉള്ള ഉറപ്പു കുറഞ്ഞ ഒരു വീട് .
അവിടെക്കാന് ഭര്‍ത്താവിനെ ദൈവം ആയി സ്നേഹിച്ച ആ പാവം സ്ത്രീ വലതും കാലും വെച്ച് കടന്നു വന്നത്.

രണ്ടു പേരും കൂടെ കാടൊക്കെ വെട്ടി തെളിച്ചു ,പല പല കൃഷികളും ചെയ്തു നോക്കി.. ഒന്ന് പച്ച തെളിഞ്ഞു വരുമ്പോളേക്കും പന്നിക്കൂട്ടങ്ങളും കാട്ടു പോത്തുകളും വന്നു മേഞ്ഞിട്ടു പോകും.
പിന്നേം ഒന്നെന്നു തുടങ്ങും. അവസാനം ബാക്കിയായത് കുറെ കശുവണ്ടി മരങ്ങള്‍. അതില്‍ അവര്‍ വിജയം കണ്ടു. പിന്നെ പിന്നെ കവുങ്ങും തെങ്ങും എന്ന് വേണ്ട വീട്ടാവശ്യത്തിന് വേണ്ടതും കൂടി അവര്‍ ആ പൊന്നു വിളയുന്ന കാടിന്റെ നെഞ്ചില്‍ നട്ടു വളര്‍ത്തി.


മഴക്കാലം ആകുമ്പോള്‍ പുഴയില്‍ വെള്ളം കൂടും. അക്കരെ പോകാന്‍ പറ്റില്ല. എന്ത് അത്യാവശ്യം വന്നാലും. നാടുമായി ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല. തികച്ചും ഒറ്റ പെട്ട കാടിന്റെ മക്കള്‍. .അങ്ങിനെ  മഴക്കാലത്തിനു മുന്‍പേ വീട്ടാവശ്യത്തിനുള്ള സാധന സാമഗ്രികള്‍ വാങ്ങി സ്റ്റോക്ക്‌ ചെയ്യും. വര്‍ഷത്തില്‍ എട്ടു മാസവും പുഴയില്‍ വെള്ളം ആണ് . വെള്ളം വറ്റി തുടങ്ങിയാല്‍ ലോറികളും ട്രാക്കുകളും വന്നു അടയ്ക്കയും കശുവണ്ടിയും കയറ്റി കൊണ്ട് പോകും. ഈ വണ്ടി കളില്‍ ആണ് വീട് പണിക്കുള്ള സിമെന്റും ഓടും എന്ന് വേണ്ട പലചരക്ക് സാധനങ്ങള്‍ വരെ കൊണ്ട് വരുന്നത്.ഓരോ വര്‍ഷവും വീട് കുറേശെ  കുറേശെ വലുതായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കൃഷിസ്ഥലവും


ഇതിനിടക്ക്‌ മൂന്ന് മക്കളും ഉണ്ടായി . വലിയ പ്രായ വെത്യാസം ഇല്ലാത്ത മൂന്ന് മക്കള്‍.. . .അവരും അമ്മയെയും അപ്പനെയും ആകുംപോലെ സഹായിച്ചു.
മൂന്ന് പേരെയും ഒരുമിച്ചാണ് സ്കൂളില്‍ ചേര്‍ക്കാന്‍ ഉടുപ്പിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയത്. അപ്പിക്ക് മൂന്നര വയസേ ആയുള്ളൂ. എങ്കിലും ചേച്ചിയുടെയും ചേട്ടന്റെയും കൂടെ കൂട്ടി . ഇതാകുമ്പോ ഒറ്റ യാത്രയില്‍ മൂവരെയും കൊണ്ടാക്കാം കൂട്ടി പോരാം .അഡ്മിഷന്‍ കിട്ടാന്‍. .  അപ്പിയുടെ വയസു നാലരന്നു കൂട്ടിയാണ് പറഞ്ഞത്.ഈ പോടിക്കുഞ്ഞിനു നാലരയോ എന്ന് പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ അച്ചന്‍ . ചെറുപ്പത്തില്‍ എന്തോ ദീനം പിടിച്ചു കൂരിച്ച്ചു പോയതാണ് അച്ചോ എന്ന് അമ്മ .

 പ്രിന്‍സിപ്പാള്‍ അച്ചന്‍ പക്ഷെ കയ്യോടെ പിടിച്ചു . കുഞ്ഞിനോട് കൈകൊണ്ടു തല ചുറ്റി മൂക്കില്‍ പിടിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. വലുപ്പക്കുറവുള്ള കുട്ടിയാണെങ്ങിലും , പ്രായം എത്തിയത് ആണേല്‍   മൂക്കില്‍ പിടിക്കാന്‍ കഴിയുമത്രേ. അപ്പിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. കള്ളി വെളിച്ചത്തായി. അച്ഛന്റെ ബുദ്ധിക്കു മുന്‍പില്‍ ആ പാവം അമ്മ കീഴടങ്ങിയില്ല . പായാര കോട്ട തുറന്നു
കാടിന്റെയും പുഴയുടെയും കഥ പറഞ്ഞു അച്ഛനെ അലിയിപ്പിച്ചു . അങ്ങിനെ അപ്പിയും പ്രായ മെത്താതെ സ്കൂളില്‍ ചേര്‍ന്ന് .


കന്യാസ്ത്രീ കളുടെ സ്കൂള്‍ ആണ് അവിടെ നിന്ന് പഠിക്കണം. വേനല്‍ അവധിയാകുംപോള്‍ പുഴയിലെ വെള്ളം കുറയും അപ്പോളെ വീട്ടിലേക്കു മടക്കം ഉള്ളു. അവധിക്കു വരുന്ന ആ രണ്ടു മാസം അവരും അപ്പനോടൊപ്പം കൂടും.രാവിലെ  എണീറ്റ്‌ ബക്കറ്റുമായി പറങ്കി മാവിന്‍ ചോട്ടിലേക്ക് . പഴുത്തതും ചീഞ്ഞു തുടങ്ങിയത് മായ പഴങ്ങള്‍ പറക്കി കൂട്ടും.
ബക്കറ്റുകള്‍ നിറഞ്ഞു കവിയും. തിരയുക ഒന്നും വേണ്ട... അത്രക്കുണ്ട് മാങ്ങകള്‍.. ബക്കറ്റു നിറയുമ്പോള്‍ മുറ്റത്ത്കൊണ്ട് വന്നു ചൊരിഞ്ഞു വീണ്ടും ഓടും. ഇടവേളകളില്‍ പുഴുക്കോ ഉപ്പ്മാവോ കഞ്ഞിയോ . പ്രാതല്‍, ഉച്ച , രാത്രി എന്ന് വെത്യാസം ഇല്ലാത്ത ഭക്ഷണ ക്രമം .

പറങ്കി മാങ്ങയുടെ കാര്യത്തില്‍ ഒരു തീരുമാനം ആകുമ്പോള്‍
 പിന്നെ പോകുന്നത് വീടിനോട് ചേര്‍ന്നുള്ള അടയ്ക്കതോട്ടതിലെക്കാന് . കൂരടക്കകളും പഴുക്കടക്കകളും .. അങ്ങിനെ സന്ധ്യമയങ്ങും വരെ ..ഈ കൊണ്ട് വന്നു കൂട്ടിയിരിക്കുന്ന പറങ്കി മാങ്ങകളില്‍ നിന്നും അണ്ടി വേര്‍പെടുത്തുന്നത് രാത്രിയില്‍ ആണ് . അപ്പനും അമ്മയും മക്കളും അവരുടെ സ്വര്‍ഗ്ഗവും.

അപ്പി അഞ്ചാം ക്ലാസില്‍  എത്തിയപ്പോള്‍ ആണ് ആ വീട്ടിലേക്കു കറന്റു കിട്ടുന്നത്. വര്‍ഷത്തില്‍ പകുതിയും പണി മുടക്കുന്ന കറന്റു.മഴക്കാലം ആയാല്‍ പിന്നെ കറന്റില്ല . മരം വീണു അത് മണ്ണ്അടിയും. പിന്നെ മഴ ഒന്ന് കുറയണം ആരെങ്ങിലും വന്നു നേരെയാക്കാന്‍.

പല രാതികളിലും കാട്ടു പോത്ത് ഇറങ്ങും. മഴക്കാലം ആയാല്‍ വീടിന്റെ മുറ്റം വരെ എത്തും ഇവറ്റകള്‍ കൂട്ടം കൂട്ടം ആയി. ജനലികൂടെ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകള്‍ കാണാം. ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചാല്‍ വീടും കുത്തി മറിച്ച് ഇട്ടിട്ടു പോകും. അത് കൊണ്ട് ശ്വാസം  അടക്കി വിളക്ക് അണച്ചു ഇരിക്കും.ഒറ്റയായി വല്ലവനും വന്നാല്‍ അപ്പിയുടെ അപ്പന്‍ വെടിവേച്ച്ചിടും.
വെടിയിറച്ചി  ഉണക്കി എടുത്തു സൂക്ഷിക്കും , വീട്ടാവശ്യത്ത്തിനും , പിന്നെ വിക്കാനും.കരയില്‍  വെടിയിറച്ചിക്ക് നല്ല ഡിമാണ്ട് ആണ് .  പറയുന്ന വിലയാണ് കിലോക്ക് .


രണ്ടു മാസം ദാന്നു  കഴിയും. വീണ്ടും സ്കൂളിലേക്ക്...
ചേച്ചിക്ക് ഇടയ്ക്കു ഡബിള്‍ പ്രൊമോഷന്‍  വഴി സ്ഥാനക്കയറ്റം കിട്ടി ഇലയതുങ്ങളെക്കാള്‍ രണ്ടു ക്ലാസ് മുന്‍പില്‍ എത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു . പടിക്കാനോക്കെ മിടു മിടുക്കരയാ കുട്ടികള്‍ .

അങ്ങിനെ ഇരിക്കെ  അപ്പി പത്താം ക്ലാസ്സില്‍ എത്തിയ സമയത്താണ് അപ്പിയുടെ അപ്പന്‍ മരിക്കുന്നത്.

കാട്ടില്‍ എവിടെയോ മരിച്ചു കിടക്കുക ആയിരുന്നു. കാണാതെ ആയപ്പോള്‍ കൊറേ തിരഞ്ഞു . കണ്ടില്ല , അവസാനം എങ്ങിനെയൊക്കെയോ നാട്ടില്‍ അറിയിച്ചു. നാട്ടീന് കണ്ടു പരിചയം ഇല്ലാത്ത പെങ്ങളുടെ മക്കള്‍ വന്നു വീണ്ടും തിരഞ്ഞു . അവസാനം കണ്ടു . പുഴുവരിച്ചു കിടക്കുന്ന ആ ആറടി പോക്കക്കാരനെ.
പോസ്റ്മോര്ടം ചെയ്തപ്പോള്‍ വിഷം ഉള്ളില്‍ ചെന്നാണ് മരിച്ചതെന്ന് കണ്ടു. പാമ്പ് കടിയെറ്റതാകാം. കാടല്ലേ.. ഉഗ്ര വിഷം ഉള്ള പലരും വിഹരിക്കുന്ന സ്ഥലം.അടക്കം കഴിഞ്ഞു എല്ലാരും തിരിച്ചു പോയി .

ഒരാള്‍ ഒഴികെ.
അതായിരുന്നു ഷൈജു. അപ്പിയുടെ അപ്പന്റെ അനിയത്തിയുടെ മകന്‍.


പിന്നീട് ആ കാട്ടില്‍  അമ്മയ്ക്ക് ആ മരുമകന്‍ കൂട്ടായി.അപ്പോഴേക്കും ഏതുഅവസ്ഥയിലും കുലുങ്ങാത്ത മലപോലെ ഉള്ള ഒരു സ്ത്രീ ആയി മാറി ക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു അവര്‍. .

പത്ത് പതിനഞ്ചു കൊല്ലം  നാട്ടിലുള്ള  കുടുംബ്ബക്കാരുമായി കാര്യമായ ബന്ധം ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ  അവര്‍ക്ക്. പൊതുവേ പരുക്കന്‍ ആയ ഭര്‍ത്താവ്. ഫോണോ  കത്തോ ചെന്നെത്താത്ത നാട്.
ആ കാട്ടില്‍ പുറം ലോകവും ആയി ബന്ധം ഇല്ലാതെ ജീവിച്ചു അവര്‍ തന്റെ പൂര്‍വ കാലം മറന്നു പോയിരുന്നു. എങ്കിലും ആ മരുമകന്റെ വരവ് അവര്‍ക്ക് ഒട്ടു ആശ്വാസം ആയി .

ഷൈജുവിന് അന്ന് പ്രായം ഇരുപത്തി രണ്ടു. നിഷ്ക്കളങ്കന്റെ  മുഖം . വിദ്യാഭ്യാസം ആവശ്യത്തിലും കുറവ്. അധോലോകത്തില്‍ എത്തിപ്പെടാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു നാടും വീടും  വിട്ടു പോന്നതാണ് . മുംബൈ ആണ് ലക്‌ഷ്യം. എത്തി പ്പെട്ടത് ബംഗ്ലൂര്‍. .. സാജിദ് ഇന്റെ പരിചയത്തിലുള്ള ഏതോ അച്ചായന്‍ ഗ്യാങ്ങിന്റെ കൂടെ ആണ് പൊറുതി. എങ്ങിനെയോ  സാജിദ്മായി പരിചയത്തിലായി. കുഞ്ഞനിയന്‍ ആകാനുള്ള പ്രായമുള്ള ഷൈജുവിന് സാജിദ് ഇനോദ് വലിയ ബഹുമാനവും സ്നേഹവും ആയി. കൂടെ കൂടി. സാംജി എന്നാണു സാജിദ് ഇനെ അവന്‍ വിളിച്ചിരുന്നത്, പ്രായത്തിന്റെ എല്ലാ കുസൃതിത്തരങ്ങളും ആയി അവര്‍ ബങ്ങലൂരില്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്ന കാലം. വീട്ടിലേക്കു പോകുമ്പോള്‍ കൂടെ പലപ്പോളും ഷൈജുവും ഉണ്ടാകും.

ഇതിനിടയില്‍ ആണ് സാജിദ് ഇന് വിദേശത്ത് ജോലി ശരിയാവുന്നത്. മനസില്ലാ മനസോടെ ഈ മനോഹര നഗരം വിട്ടു സാജിദ് വണ്ടി കയറി.പ്രവാസി ആയി.
ഷൈജു ആണ് ഒറ്റപ്പെട്ടത്. പണി ഇല്ല. പോക്കറ്റ്‌ മണി  അയക്കാന്‍ ആരും ഇല്ല. അങ്ങിനെ ബസ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ കിടന്നുറങ്ങിയും പൈപ്പുവെള്ളം കുടിച്ചും കഴിയുമ്പോള്‍ ആണ് ഹോന്നാവരിലേക്ക് കാലങ്ങള്‍ക്ക്  മുന്പ് കുടിയേറിയ മാമന്റെ മരണം അറിയുന്നതും . അങ്ങോട്ട്‌ വെച്ചു പിടിക്കുന്നതും.തിരിച്ചു പോകാന്‍ വേറെ പ്രത്യേകിച്ചു സ്ഥലം ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ പിന്നെ അവിടെ കൂടി


പരിശ്രമിയായ ആ മരുമകനെ അമ്മായിക്കും , മൂന്ന് മക്കള്‍ക്കും വേഗം ബോധിച്ചു . കൃഷി അവര്‍ കൂടുതല്‍ വികസിപ്പിച്ചു . രണ്ടു മൂന്ന് പാവപ്പെട്ട കുടുംബങ്ങളെ കൊണ്ട് വന്നു അവരുടെ വീടിനോട് ചേര്‍ന് കൂര കെട്ടി കൊടുത്തു പണിക്കു നിര്‍ത്തി .

അപ്പോളേക്കും മൂത്തവള്‍ പ്ലസ്‌ ടു കഴിഞ്ഞു . അവളെ ബംഗ്ലൂരില്‍ കൊണ്ട് വന്നു ബി ബി യെ ക്ക് ചേര്‍ത്തു. ഹോസ്റ്റലില്‍ ആക്കി. ഷൈജു തിരിച്ചു പോയി. അപ്പിയുടെ ചേച്ചി ഡിഗ്രി ഫൈനല്‍ ആയപ്പോ അപ്പിയും ചേച്ചിയുടെ വഴിയെ ബംഗ്ലൂര്‍ എത്തി. അപ്പിയുടെ നേരെ മൂത്ത ചേട്ടനെ ഉടുപ്പിയില്‍ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ഇനും ചേര്‍ത്തു

അപ്പിയുടെ അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ കാശ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ വേനല്‍ കാലത്തും പത്തും പന്ത്രണ്ടും ലോറികള്‍ വന്നാണ് കശുവണ്ടിയും തേങ്ങയും അടക്കയും ചരക്കു കയറ്റി പോകുക. ഒരു വര്‍ഷത്തെ അധ്വാനത്തിന്റെ ഫലം.

ആ അമ്മ തന്റെ അവസ്ഥ മക്കള്‍ക്കുണ്ടാകരുതെന്നു കരുതി ഏതൊരു അമ്മയെയും പോലെ മക്കളെ സോപ്നം കണ്ടു  വളര്‍ത്തി. അപ്പിയുടെ ചേച്ചി അപ്പോളേക്കും സ്വന്തം നിലയില്‍ ചില്ലറ ജോലികള്‍ ചെയ്തു പണം സമ്പാദിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞാല്‍ ഇംഗ്ലണ്ട് ഇല പോകണം അതാണ്‌ അവളുടെ പ്ലാന്‍.
അപ്പിയെ ചേച്ചിയുടെ വഴിയെ ബി ബി എം ഇന് ചേര്‍ത്തു. മക്കള്‍ മൂവരും ഒരു കരയ്കാകാന്‍ പോകുന്നു.അമ്മായിക്ക് കൂട്ടായി പണിക്കാരും ഉണ്ട്. ഷിജുവിനും വിവാഹ പ്രായം ആയി വരുന്നു . കാട്ടില്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ ആ ചെക്കന്റെ ഭാവി എന്താകും . അപ്പിയുടെ കൂടെ അവനെയും അവര്‍ കാശും കൊടുത്തു ബംഗ്ലൂരെക്ക് അയച്ചു ബിസിനെസ്സ് ചെയ്യാന്‍.

അങ്ങിനെ വീണ്ടും ബംഗ്ലൂര്‍ എത്തി ചില്ലറ പരിപാടികളും ആയി കഴിയുമ്പോള്‍ ആണ് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം പഴയ സാംജിയെ കണ്ടു മുട്ടുന്നത്. ഒരു മനസ്സും ഇരു മെയ്യും ആയി കഴിഞ്ഞവര്‍ . നീണ്ട  അഞ്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ രണ്ടു പേര്‍ക്കും ഒരുപാട് നല്ല മാറ്റങ്ങള്‍. , സാംജി കല്ലിയാണമ  കഴിഞ്ഞു കുഞ്ഞായി.പ്രവാസി ജീവിതം മടുത്തു തിരിച്ചു വന്നു ബംഗ്ലൂരില്‍ സെറ്റില്‍ ആകാന്‍ നോക്കുന്നു. അഞ്ചു വര്‍ഷത്തെ കഥകള്‍ ഒക്കെ രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് അവര്‍ പറഞ്ഞു തീരത്തു .

ഈവയുടെ ഒന്നാം പിറന്നാള്‍ ആണ്.
പണ്ട് ഒരുപാട് ബിരിയാണി വെച്ചു തന്ന ഉമ്മയുള്ള വീട്. എല്ലാം കൂടി അടിപൊളി ആക്കാം . ക്ഷണിക്കേണ്ട താമസം അപ്പിയും ഷിജുവും സാജിദ് ഇന്റെ കൂടെ വണ്ടി കയറി അരീകൊടെക്ക് .